فرانکو چزانا

فرانکو در یک خانواده یهودی به دنیا آمد که در شهر بولونیا در شمال ایتالیا زندگی می کردند. اگرچه در سال 1922 رهبری فاشیست به نام بنیتو موسولینی در ایتالیا به قدرت رسیده بود، اما یهودیان شهر بولونیا در امنیت به سر می بردند. خانواده فرانکو، همچون بسیاری از یهودیان ایتالیایی، به خوبی در جامعه ایتالیا ادغام شده بودند. فرانکو در یک دبستان دولتی تحصیل می کرد. 

39-1933: وقتی فرانکو 7 ساله بود، موسولینی قوانین “نژادی” علیه یهودیان را به اجرا گذاشت: فرانکو از مدرسه اخراج شد و به یک مدرسه یهودی رفت که شتابزده در محلی موقت در یکی از کنیسه های بولونیا برپا شده بود. فرانکو نمی توانست درک کند که چرا فقط به دلیل یهودی بودن مجبور به ترک دوستانش شده بود. پدرش در سال 1939 درگذشت و فرانکو با مادر و برادر بزرگتر خود، للیو به تورین رفت. او در آنجا در یک مدرسه مذهبی به تحصیل مشغول شد. 

44-1940: موسولینی در ژوئیه 1943 سرنگون شد. دو ماه بعد، نیروهای آلمانی ایتالیا را اشغال کردند و کنترل نواحی شمال را به دست گرفتند که محل زندگی خانواده فرانکو و بیشتر یهودیان ایتالیا بود. تا پیش از این، یهودیان از حمایت ایتالیایی ها برخوردار بودند، اما اکنون ایتالیا تحت سلطه آلمان بود. خانواده چزانا در کوهستان مخفی شدند، و برای فرار از دست آلمانی ها، مجبور بودند محل خود را از پناهگاهی به پناهگاهی دیگر تغییر دهند. للیو به گروه پارتیزانی “عدالت و آزادی” ملحق شد. فرانکو نیز با وجود این که 12 سال بیشتر نداشت، به این گروه پیوست. او از این که بسیاری از یهودیان در این نهضت مقاومت ایتالیا می جنگیدند، احساس غرور می کرد. 

فرانکو در حال مأموریت گشت زنی در کوهستان توسط آلمانی ها کشته شد. جسد او در سیزدهمین سالگرد تولدش به مادرش تحویل داده شد. او جوانترین پارتیزان ایتالیایی بود.