یوسل یکی از شش فرزند یک خانواده یهودی متدین بود که در شهر صنعتی لودز واقع در غرب لهستان زندگی می کردند. پدر او تاجر بود. یوسل در سن 6 سالگی شروع به تحصیل در یک مدرسه روزانه یهودی کرد. دو خواهر بزرگترش صبح ها به مدرسه دولتی و بعد از ظهرها به مدرسه مذهبی می رفتند. یوسل بیشتر وقت آزاد خود را صرف بازی فوتبال با برادرانش می کرد.
39-1933: ما در خانه ای ساده در قسمت شمالی لودز زندگی می کردیم. من به یک مدرسه روزانه یهودی می رفتم و دوستان زیادی در آنجا داشتم. آلمان در 1 سپتامبر 1939 به لهستان حمله کرد. هفت روز بعد، هنگامی که در حیاط پشتی خانه توپم را شوت می کردم ناگهان دیدم که چند سرباز آلمانی در خیابان ها رژه می روند و برخی از آنها هم سوار اسب هستند. بعد، صدای تک گلوله ای شنیدم. آلمانی ها لودز را اشغال، و در 9 نوامبر 1939 آن را ضمیمه حکومت رایش کردند.
44-1940: من و خواهرم تمام طول شب را در صف نانوایی برای خرید نان منتظر بودیم، اما صبح که شد یک لهستانی ما را شناخت و فریاد زد، “یهودی ها!” و آنها ما را از مغازه بیرون انداختند. در مسیر رفتن به یک نانوایی دیگر، سه یهودی را دیدیم که در خیابان به دار آویخته شده بودند و ما به طرف خانه دویدیم. در اواخر سال 1943، مرا از این گتو به اردوگاه بیگاری فوئرستنگروب در لهستان تبعید کردند. من در معدن کار می کردم، و پس از جمع کردن زغال سنگ، آنها را در گاری دستی می ریختم. من این کار را به خوبی انجام می دادم چون قدم کوتاه بود و می توانستم به راحتی وارد تونل های کوچک شوم. صبح ها به من فقط تکه ای نان می دادند، و شب ها، سوپ.
در ژانویه 1945، یوسل یکی از زندانیان بسیاری بود که در یک پیاده روی اجباری به شمال آلمان برده شد. او در پنجم ماه مه توسط انگلیسی ها آزاد شد و سرانجام در سال 1947 به آمریکا مهاجرت کرد.